ဂျပန်နိုင်ငံက မြန်မာစာသင်ကြားပေးတဲ့ တက္ကသိုလ်

ဂျပန်မှာ နိုင်ငံခြားဘာသာစကားကို အဓိကမေဂျာအဖြစ်နဲ့ သင်ကြားနိုင်တဲ့ တက္ကသိုလ်အများကြီးရှိပါတယ်။

အင်္ဂလိပ်စာ၊ တရုတ်စာ၊ ပြင်သစ်စာ၊ စပိန်စာ စတဲ့ ဘာသာစကားတွေကို အထူးပြုဘာသာအနေနဲ့ ယူတဲ့သူတွေများပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ တက္ကသိုလ် ၂ ခုမှာပဲ မြန်မာစာကို အဓိကမေဂျာအဖြစ်လေ့လာနိုင်တာဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒါတွေကတော့ အိုဆာကာတက္ကသိုလ်နဲ့ တိုကျိုနိုင်ငံခြားဘာသာတက္ကသိုလ်တို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။

အဲဒီတက္ကသိုလ်တွေထဲမှာ မြန်မာစာဌာနဆိုတဲ့မေဂျာရှိပြီး အဲဒီမှာ မြန်မာစာတင်မဟုတ်ဘဲ မြန်မာ့ယဉ်ကျေးမှု၊ သမိုင်းနဲ့ စီးပွားရေးကိုပါ သင်ယူလေ့လာနိုင်ပါတယ်။

မြန်မာစာဌာနကိုရွေးခြယ်တဲ့ ကျောင်းသားတွေက ၄ နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်ကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းပြီး ဘွဲ့ရပြီးတဲ့အခါမှာရောဘယ်လိုဖြစ်လာမှာလဲ ?

ဒီနေ့မှာ အိုဆာကာတက္ကသိုလ်ရဲ့ မြန်မာစာဌာနနဲ့အသေးစိတ်မိတ်ဆက်ပေးမယ်နော်။

https://upload.wikimedia.org/wikipedia

အိုဆာကာတက္ကသိုလ်မြန်မာစာဌာနဆိုတာက ၁၉၄၅ နှစ် ၄ လပိုင်းတုန်းက  ဂျပန်နိုင်ငံမှာ ပထမဦးဆုံး မြန်မာစာပညာရေးအဖွဲ့အစည်းအဖြစ် တည်ထောင်ခဲ့ပါတယ်။

တည်ထောင်ခဲ့တဲ့အချိန်က တော်တော်လေးကို ကြာရှည်တဲ့ သမိုင်းကြောင်းရှိတဲ့ဌာနဖြစ်ပါတယ်။

ပထမနှစ်စာသင်နှစ်မှာ ကျောင်းသား အယောက် ၂၀ လောက်ရှိပါတယ်။

ပထမနှစ်နဲ့ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသားတွေဟာ မြန်မာစာရဲ့အဓိကအနေနဲ့ သဒ္ဒါနဲ့စကားလုံးတွေကို အရင်ဆုံး သင်ရပါတယ်။

ပြီးတော့ လွယ်တဲ့စာကြောင်းဖတ်လိုက် ရေဒီယိုနားထောင်လိုက် စာသင်ပါတယ်။

တတိယနှစ်ကနေ ကိုယ့်အဓိကနယ်ပယ်ကိုရွေးပြီး မြန်မာစာနဲ့ရေးထားတဲ့ စာအုပ်ဖတ်ရင်း စာသင်ရင်းနဲ့ သုတေသနတွေလုပ်ရပါတယ်။

စတုတ္ထနှစ်ရောက်ရင် သုတေသနစုစည်းမှုအဖြစ် စာတမ်းရေးပါတယ်။

အဲဒီလိုမြန်မာစာသင်ယူပြီး မြန်မာပြည်နဲ့ပတ်သက်တဲ့ဗဟုသုတတွေကို လေ့လာသင်ယူရပါတယ်။

နောက်ပြီး မြန်မာလူမျိုး ဆရာဆရာမတွေရဲ့ အတန်းလည်းရှိလို့ အသုံးချမြန်မာစကားကိုသင်ယူလို့ရပါတယ်။

ဘယ်လိုသင်ရလဲဆိုတာ ဥပမာအနေနဲ့ကြည့်လိုက်ပါနော်…

မြန်မာ့ပညာတော်သင်ကျောင်းသားတွေလည်းအများကြီးရှိလို့ မြန်မာစကားတွေလည်း အတူတူစကားပြောလို့လည်းရပါတယ်။

နောက်ပြီး တတိယနှစ်ရောက်ပြီဆိုရင်  မြန်မာစကားစွမ်းရည်ပိုပြီးတိုးတက်လာဖို့အတွက် ပညာတော်သင်ကျောင်းသားအဖြစ် ဒါမှမဟုတ် internship အဖြစ် မြန်မာပြည်သွားရတဲ့ကျောင်းသားများပါတယ်။

ဂျပန်တက္ကသိုလ်မှာ ၄ နှစ်ကြာ ထပ်ပေါင်းပြီး ၁ နှစ်လောက် မြန်မာနိုင်ငံမှာ စာသင်တဲ့ကျောင်းသားများလို့ ၅ နှစ်ကြာပြီးမှ ဘွဲ့ယူမယ့်ကျောင်းသားတွေလည်း မနည်းပါဘူး။

ဂျပန်နိုင်ငံနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုလုံးဝမတူတဲ့မြန်မာပြည်မှာနေထိုင်ပြီး မြန်မာလူမျိုးတွေနဲ့စကားပြောရင်း အတွေ့ကြုံကောင်းတွေ ယူပြီးပြန်လာတဲ့ ကျောင်းသားတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်။

မြန်မာစာဌာနမှာဘွဲ့ရပြီးတဲ့နောက်မှာ ဘာအလုပ်တွေကို ဆက်လုပ်မှာလဲ ?

ဘွဲ့ယူပြီးသားကျောင်းသားတွေက ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့အမျိုးမျိုးသောကုမ္ပဏီတွေမှာ ဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်ကြပါတယ်။

မြန်မာစကားနဲ့တခြားနိုင်ငံခြားဘာသာစကားကိုသင်ယူတဲ့အတွေ့အကြုံအသုံးချရင်း မြန်မာပြည်မှာတင်မဟုတ်ဘဲ တခြားနိုင်ငံနဲ့ဆိုင်တဲ့ အလုပ်တွေကို လုပ်ကိုင်နေတဲ့သူတွေလည်းရှိတယ်။

အဲ့ဒီထဲမှာမှ သံတမန်အဖြစ် မြန်မာပြည်နဲ့ဂျပန်ကို ချိတ်ဆက်ပေးတဲ့ အရေးကြီးဆုံး အလုပ်အကိုင်တွေကို လုပ်ကိုင်နေတဲ့သူတွေလည်းရှိပါတယ်။

တခြားအနေနဲ့ကတော့ ဘာသာပြန်၊စကားပြန် အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေလည်းရှိပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ မြန်မာစကား လုံးဝမသုံးဘဲ အလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေလည်း မနည်းပါဘူး။

ဂျပန်နိုင်ငံထဲမှာဆိုရင် မြန်မာနဲ့ဆိုင်တဲ့ကုမ္ပဏီသိပ်မရှိသေးတာကြောင့် မြန်မာစကားကို အသုံးပြုပြီး အလုပ်လုပ်ချင်ပေမဲ့ လုပ်လို့မရတဲ့လူတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ်။

အနာဂတ်မှာ ဂျပန်ကုမ္ပဏီတွေက မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပိုပြီးတိုးချဲ့လာရင် အခွင့်အရေးများ လာကောင်းလာမှာပါ။

အဲဒီလို အိုဆာကာတက္ကသိုလ်မှာမြန်မာစကားနဲ့မြန်မာ့အကြောင်းအရာကိုသင်ယူလို့ရပါတယ်။

ဘွဲ့ယူပြီးတော့ မြန်မာစကားကိုသုံးပြီး အလုပ်လုပ်တဲ့လူလည်း ရှိပေမဲ့ မြန်မာပြည်နဲ့လုံးဝမသက်ဆိုင်တဲ့ အလုပ်လုပ်တဲ့သူတွေလည်း ရှိတာကို သိလောက်ပြီလို့ထင်ပါတယ်။

ဒါပေမဲ့ မြန်မာစာဌာနမှာဘွဲ့ယူပြီးသားအတွေ့အကြုံဆိုတာက ဘာအလုပ်ဖြစ်ဖြစ်အသုံးဝင်တယ်လို့ထင်ပါတယ်။

တက္ကသိုလ်ပါမောက္ခတွေလည်း ဒီတက္ကသိုလ်မှာသင်ယူတဲ့အတွေ့အကြုံကိုအသုံးပြုပြီး တခြားနိုင်ငံတွေရဲ့ယဉ်ကျေးမှုတွေနဲ့ တန်ဖိုးထားတဲ့အရာတွေကို ထိန်းသိမ်းနိုင်တဲ့လူတွေဖြစ်စေချင်ကြောင်း အမြဲတမ်းတောင်းဆိုတတ်ကြပါတယ်။

အိုဆာကာတက္ကသိုလ်ကနေ နှစ်တိုင်းကျောင်းသား ၅ ယောက်လောက်က မြန်မာစာသင်ယူဖို့အတွက် မြန်မာပြည်ကိုလာကြရပါတယ်။

သူတို့နဲ့ဒီမှာတွေ့တဲ့အခွင့်အရေးရှိရင် သူတို့ရဲ့တက္ကသိုလ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီးမေးကြည့်လိုက်ပါနော်။