သမာရိုးကျလမ်းစဉ်ကိုမလိုက်ပဲ တစ်မူထူးခြားတဲ့ပါရမီနဲ့ Tadao Ando ဗိသုကာပညာရှင်။

ဂျပန်တွင်ကမ္ဘာကျော်ဗိသုကာရှင်များစွာရှိပြီး သူတို့ထဲကတစ်ယောက်ကတော့ Tadao Ando ပါ။

https://news.yahoo.co.jp/feature/1807

“ လူ့ဘဝမှာ စွန့်လွှတ်တတ်ဖို့ဆိုတာလည်း အရေးကြီးတယ်။”
ဒီလိုပြောပါတယ်။

လူကြီးတွေဟာ လက်လျှော့အရှုံးမပေးဘဲ အကောင်းဆုံးကြိုးစားသင့်တယ် လို့ အမြဲသွန်သင်ချက်မှုတွေကြောင့် သူပြောတာတွေက နားထောင်မိတဲ့သူကို ထိတ်လန့်သွားစေမှာပါ။
ကမ္ဘာ့ထိပ်တန်းအဆင့်ရှိတဲ့သူက ဒီလိုပြောလိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူးလေ။မစ္စတာအန်ဒိုရဲ့သမိုင်းမှာလျှို့ဝှက်ချက်တစ်ခုရှိပါတယ်။

ဗိသုကာပညာရှင် မတိုင်မီ အသက်၁၇ နှစ်အရွယ်တုန်းက သူဟာ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်လက်ဝှေ့သမားအဖြစ် တက်ကြွစွာပါဝင်ခဲ့သည့်အချိန်ရှိခဲ့တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။သို့သော်လည်း သူ့ရဲ့အိပ်မက်ကိုစွန့်လွှတ်ပြီး ဗိသုကာလမ်းကြောင်းဘက်သို့ လျှောက်လှမ်းခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။
ပညာရေးနောက်ခံ၊ လူမှုရေးဖောင်ဒေးရှင်းအပြင် အထူးစွမ်းရည်မရှိတဲ့အတွက် သူ့ရဲ့လျှောက်လမ်းဟာ ခက်ခဲခဲ့ပါတယ်။

ဒါကြောင့်သူ့ဟာ သူ့ရဲ့ အစွမ်းခွန်အားရှိသမျှနဲ့အတူ အသက်ရှင်နေထိုင်ဖို့ကလွဲလို့တခြားရွေးစရာမရှိခဲ့ပါဘူး။အသက် ၇၉ နှစ်ရှိပြီဖြစ်တဲ့ Ando ကဒီလိုပြောပါတယ်။
သူဟာ ကင်ဆာရောဂါကြောင့် အင်္ဂါငါးခု မရှိသော်လည်းတက်ကြွဆဲဖြစ်ပါတယ်။
တရုတ်လူမျိုးတစ်ယောက်က ငါ့ကိုအလုပ်တစ်ခုတောင်းဆိုခဲ့တယ်။
ဘာကြောင့်လဲလို့မေးတဲ့အခါမှာတော့ သူ့မှာကိုယ်တွင်းအင်္ဂါ၅ခုမရှိပေမဲ့ ကောင်းမွန်စွာအလုပ်လုပ်တဲ့ဗိသုကာပညာရှင်ဆိုတာ မစ္စတာအန်ဒိုသာဖြစ်သောကြောင့် အကျိုးရှိတယ်လို့ဆိုပါတယ်။

သူဟာ ပြင်းထန်တဲ့ ရောဂါတစ်ခုဆက်လက်ခံစားနေရပြီး သူ့ရဲ့ အစားအစာနှင့်လေ့ကျင့်ခန်းများကိုအနီးကပ်သေချာထိန်းချုပ်ထားပါတယ်။တစ်ခုစားလျှင်လည်း မိနစ် ၄၀ ကြာကြေညက်အောင် ဝါးစားပါတယ်။
ပြီးတော့မိုးရွာတဲ့နေ့တွေမှာတောင် နေ့တိုင်းခြေတစ်သောင်းလှမ်းလျှောက်တယ်။
ညဘက်GYM သို့သွားပြီး 45 မိနစ်ချွေးထွက်အောင်ဆော့တယ်။

သူ့ရဲ့ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါတွေရှိတာထက်တုန်းကတောင် ပိုပြီးကျမ်းမာတယ်လို့ပြောပါတယ်။သူဟာ ၁၉၄၁ တွင်မွေးဖွားခဲ့ပြီး ဆိုးဝါးတဲ့စစ်ပြီးကာလမှာ အိုဆာကာတွင်ကြီးပြင်းလာခဲ့ပါတယ်။
သူ့ရဲ့အိမ်ပတ်လည်မှာ လက်မှုပညာထုလုပ်ခြင်းနှင့်သံတန်ဆာဆင်တဲ့လုပ်ငန်းတွေရှိပြီး
အသက် ၁၄ နှစ်မှာအိမ်ပြုပြင်မွမ်းမံရေးလုပ်ငန်းကိုလုပ်ခဲ့ပါတယ်။

မမောနိုင်မပန်းနိုင် အလုပ်လုပ်တဲ့ လက်သမားရဲ့ပုံပန်းသွင်ပြင်ဟာ လှပတယ်လို့ခံစားခဲ့ရပုံရပါတယ်။လက်သမားဖြစ်ရန်အိပ်မက်နှင့်အတူ အထက်တန်းကျောင်းသားဖြစ်လာအချိန်မှာ လက်ဝှေ့ထိုးပွဲမှာပါဝင်ခဲ့ပါတယ်။
ထိုအခါ ချက်ချင်းပရော်ဖက်ရှင်နယ်အဆင့်ထိအောင်မြင်ခဲ့ပါတယ်။အဲဒီအချိန်တုန်းက တက္ကသိုလ်ဘွဲ့ရဝန်ထမ်းအသစ်တွေရဲ့လစာက ယန်း ၁၀၀၀၀ ရှိပြီး
လက်ဝှေ့တစ်ကြိမ်အနိုင်ရလျှင်တော့ ယန်း၄၀၀၀ လောက်ရတယ်လို့ဆိုပါတယ်။

ခိုက်ရန်ဖြစ်ပွားပြီး ပိုက်ဆံရတာက ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။
ကလေးဘဝကတည်းကတိုက်ပွဲဝင်ကာလုပ်ကိုင်ခဲ့ပြီး ဝင်ငွေရရှိခဲ့တဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ရတဲ့အလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့်နောက်ပိုင်းမှာကမ္ဘာ့ချန်ပီယံဖြစ်လာမယ့်သူရဲ့ အနီးအနားမှာရှိတဲ့အခါ သူ့ရဲ့လေ့ကျင့်မှုတွေကို ကြည့်ပြီး
ငါဟာ ချန်ပီယံမဖြစ်လာနိုင်ဘူးဆိုတာကိုသဘောပေါက်ပြီး လက်ဝှေ့သမားတစ်ယောက်အနေနဲ့ သူ့ရဲ့အလုပ်ကိုစွန့်လွှတ်လိုက်ပါတယ်။

“ အကောင်းဆုံးလုပ်နိုင်ဖို့အရေးကြီးတယ်
အရှုံးပေးတတ်ဖို့လည်းအရေးကြီးတယ်။”

ဒါကိုဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာသင်ယူနားလည်ခဲ့တယ်လို့ဆိုပါတယ်။အဲဒီနောက်ဗိသုကာလမ်းကိုရွေးချယ်ဖို့ပြင်ပါတယ်။
ဒါပေမယ့် မိသားစုကို ငွေရေးကြေးရေးဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးဖြစ်စေမှာဆိုးတဲ့အတွက် တက္ကသိုလ်ကိုဆက်မတက်ဘဲနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်လေ့လာခဲ့ရပါတယ်။

သူ့ရဲ့သူငယ်ချင်းကကျိုတိုတက္ကသိုလ်ကဗိသုကာဌာနမှာ တက်နေတဲ့အတွက် သူ့ဆီမှတစ်ဆင့်
ပြဌာန်းစာအုပ်များဝယ်ခဲ့ပါတယ်။သို့ပေမယ့်လည်း ဖတ်ရင်တောင် နားမလည်ဘူးဖြစ်နေပါတယ်။

စာကိုဘယ်တုန်းကမှသေချာမလေ့လာခဲ့တာရယ်
ကျောင်းအဆင့်မှာလည်း အမြဲတမ်းအနည်းငယ်သာရတဲ့သူ့အတွက်တော့ ခက်ခဲပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ၁ နှစ်အတွင်း အချိန်ပိုင်းအလုပ်လုပ်နေရင်း ကောလိပ် ၄ နှစ်တာစာအုပ်တွေဖတ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။
ပုံဆွဲခြင်းနှင့်ဂရပ်ဖစ်ဒီဇိုင်းရဲ့ အခြေခံတွေကိုလေ့လာတယ်။

အသက် ၂၂ နှစ်မှာတော့ သူသည်ဂျပန်ရှိကျော်ကြားသောအဆောက်အအုံများသို့လည်ပတ်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်နှစ် ၁၉၆၅ တွင်နိုင်ငံခြားခရီးသွားလာခြင်းရဲ့ လွတ်မြောက်မှုမှသည် နိုင်ငံခြားသို့သွားရန် သူသိမ်းဆည်းခဲ့တဲ့ငွေများကိုသူအသုံးပြုကာချီတက်ခဲ့ပါတော့တယ်။

ဆိုဗီယက်ကိုသွားခဲ့တယ်။ အဲကနေ မော်စကိုကိုရထားစီးပြီးသွားတယ်။
ဖင်လန်နိုင်ငံမှဥရောပသို့သွားတယ်။
အာဖရိကမှတစ်ဆင့်အိန္ဒိယသို့ပြန်သွားတယ်။အိန္ဒိယမှာမြင်ခဲ့တဲ့ ညကောင်းကင်ကိုမမေ့နိုင်ဘူးလို့ဆိုပါတယ်။

အရမ်းလှပြီး၊ ကြယ်တွေကျလာတော့မယ့်အတိုင်းပဲ။ကမ္ဘာကြီးကကြီးမားတယ်။ဒါပေမယ့်တစ်ခုတည်းရှိတယ်။
ဓါတ်ပုံများနှင့်ဗွီဒီယိုများမှနေရင်းလည်းမပြောပြနိုင်တဲ့ လှပမှုမျိုးကို သင်ကိုယ်တိုင်ယင်းကိုတွေ့ကြုံခံစားရစေချင်မိတယ်။
သူသည်လောကီရဲ့ အလှရှုခင်းများကို ဇွဲကြီးစွာဖြင့်လုပ်ဆောင်ခဲ့ပါတယ်။

Sumiyoshi Nagaya လို့ခေါ်တဲ့ဒီအဆောက်အအုံက Ando ကိုကျော်ကြားစေခဲ့ခြင်းပဲဖြစ်ပါတယ်။

https://webdesignmagazine.net/wp-content/uploads/2018/05/tadao-ando1.jpg

လက်ရှိတွင် အန်ဒိုမှပြုလုပ်သောပစ္စည်းများကိုသာကျန်ကြသော်လည်း မူလကအိမ်သုံးအိမ်၏အလယ်ဗဟိုကိုသာ ဤပုံစံဖြင့်ပြန်လည်မွမ်းမံခဲ့သည်။သစ်သားအဆောက်အဦးရဲ့ ဗဟိုကိုသာဖြတ်ယူပြီး ကွန်ကရစ်ဖြင့်တည်ဆောက်ပြီး
အိမ်အလယ်မှာ ဥယျာဉ်ကို set up လုပ်ထားတာဖြစ်ပါတယ်။

ဥယျာဉ်အပေါ်မှာခေါင်မိုးမရှိ၊ မိုးရွာသည့်နေ့တွင်အိပ်ခန်းမှမီးဖိုချောင်သို့ထီးလိုအပ်တဲ့ အဆင်မပြေလှတဲ့ဗိသုကာပညာဖြစ်ပါတယ်။
သဘာဝတရားဟာ အိမ်ရဲ့အလယ်ဗဟိုတွင်ရှိပါတယ်။
အရမ်းကောင်းတယ်။ဒါပေမယ့်ပူရင်လည်းပူ၊ အေးရင်လည်းအေးတယ်၊ မိုးရွာတဲ့အခါအဆင်မပြေဘူး။၎င်းနေရာမှာ နေထိုင်ရန်ခက်ခဲခြင်းရှိမရှိက‌တော့ နေထိုင်သောလူပေါ်တွင်မူတည်ပါတယ်။ဤအိမ်ကိုလုပ်ဖို့မှာကြားခဲ့တဲ့အိမ်ရှင်ကတော့ ၄၅ နှစ်ကြာနေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။ကောင်းကင်ကိုနေအိမ်ဝင်းထဲကနေမြင်နိုင်တယ်။ အဲဒါအကောင်းဆုံးပဲမဟုတ်ဘူးလား။

မစ္စတာအန်ဒိုရဲ့ဗိသုကာလက်ရာဟာ အဆင်မပြေဖြစ်ပြီး အသုံးပြုရန်ခက်ခဲတယ်လို့ဆိုကြပါတယ်။မစ္စတာအန်ဒိုဟာတိုက်ခန်းတစ်ခုမှာနေပုံရပါတယ်။
စျေးနှုန်းချိုသာပြီးအဆင်ပြေသောတိုက်ခန်းဖြစ်လို့နေရတာလည်းအဆင်ပြေတယ်။
ဒါပေမယ့်သူ့စိတ်ထဲမှာဘာမှမရှိဘူး။
တိုကျိုရှိ 3LDK နှင့်အိုဆာကာရှိ 3LDK အားလုံးက အတူတူပဲလို့ဆိုပါတယ်။

Sumiyoshi ရဲ့ Nagaya ပြီးလျှင် အခြားရရှိထားတဲ့ဆုများစွာလည်းရှိပါတယ်။စာကြည့်တိုက်၊ ကလေးတို့ရဲ့စာအုပ်သစ်တောFort Worth ခေတ်ပြိုင်အနုပညာပြတိုက်အဆောက်အအုံများကိုမြေအောက်မှာချိတ်ဆက်ထားသည့်မြေအောက်ပြတိုက်သူပြောခဲ့သလိုပဲအဆင်မပြေမှုတွေအများကြီးရှိခဲ့တယ်။
သို့သော် အဆောက်အဦး အားလုံးကတော့ အလွန်စွဲမှတ်ဖွယ်ရာတွေပါပဲ။
ဘဝရဲ့ လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်လုံးကလည်း ဒီလိုပါပဲ။ သဘာဝပတ်၀န်းကျင်နှင့်လူ့ပတ် ၀ န်းကျင်ကိုလှည့်ပတ်ကြည့်ရှုခံစားကြည့်လိုက်တဲ့အခါ စိတ်စွဲထင်စေတဲ့ အမှတ်ရစရာများစွာရှိပါတယ်။

ကိုယ်ကြိုက်သလောက် ဖြစ်နိုင်သမျှ အများအပြားရှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။ဒါဟာ မစ္စတာအန်ဒိုသင်ယူခဲ့ရတဲ့ ဘဝအတွေးအခေါ်ဖြစ်ပါတယ်။

ဟုတ်ပါတယ်၊ ငွေအများကြီးရှာဖွေခဲ့ပြီးပြီဖြစ်ပြီး သူက “ ပိုက်ဆံကအချည်းနှီးဖြစ်ပါတယ်” လို့ဆိုပါတယ်။
သေတဲ့အထိ ဒီငွေတွေကို ယူသွားလို့မရပါဘူးတဲ့။အစောပိုင်းကမိတ်ဆက်ပေးခဲ့သောစာကြည့်တိုက်၊ ကလေးစာအုပ်သစ်တောသည်အိုဆာကာတွင်တည်ရှိပါတယ်။

ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအတွက်ကုန်ကျစရိတ်ကိုမစ္စတာအန်ဒိုကတာဝန်ယူဆောင်ရွက်သွားမှာဖြစ်ပါတယ်။လည်ပတ်စရိတ်ကိုတော့ ပုဂ္ဂလိကမှလှူဒါန်းမှာဖြစ်ပါတယ်။
ထိပ်ဆုံးကစာအုပ်ကို ဘယ်လိုရနိုင်မလဲ? မမြင်ရရင်ရော?
အဆင်မပြေတာမျိုးတွေရှိကောင်းရှိနိုင်ပေမယ့် အဆောက်အဦးထဲကို ရောက်သောအခါ လူတိုင်းကိုအံ့အားသင့်စေမှာပါ။

မစ္စတာအန်ဒိုဟာအသက် (၁၀၀) ဖြစ်ဖြစ် အရွယ်ဘယ်လောက်ပဲနေပါစေ၊ သူဟာငယ်ရွယ်တဲ့စိတ်ဓာတ်မျိုးနဲ့ပဲနေချင်တယ်လို့ပြောပါတယ်။ ငယ်ရွယ်တဲ့စိတ်ဓာတ်မှာ မခံနိုင်သောသိလိုစိတ်နှင့် ၎င်းအတွက်ဆက်လက်ရှင်သန်နိုင်သည့်စွမ်းအားနှင့်စိတ်ဓာတ်တို့ပါ၀င်သောကြောင့်ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါဟာပထမဦးဆုံး စွန့်လွှတ်ဆုံးဖြတ်ချက်ချခဲ့တဲ့အကြောင်းအားလုံးကြောင့်တော့မဟုတ်ပါဘူး။

သင်လုပ်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီဆိုပါက မည်သည့်အသက်အရွယ်မဆိုပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။
သူ့ရဲ့ ဘဝလမ်းစဉ်ကနေတစ်ဆင့် ဒီအဆောက်အအုံကိုမြင်လိုက်ရတဲ့သူတွေရဲ့နှလုံးသားထဲမှာတော့ အကြီးအကျယ်စွဲမှတ်စေမယ်လို့ ထင်မိပါတယ်။

Kengo Abe